Papritmas, ai goditi tryezën me grusht, shikoi Asjen me inat dhe tha: “Më ka mërzitur kjo makaronë. Nuk ka një copë mishi? A jam burri apo çfarë? Nuk kemi para për ushqime të tjera…”
– Nuk ka para, sepse ti e shpenzon të gjithë pagën time për ato sallone bukurie. Duhet të përdorësh mendjen përpara se të shpenzosh para për gishta. Asja e pa fanellën e saj të grisur dhe thonjtë e saj të mbuluar me xhel të zakonshëm. Ajo nuk tha asgjë, sepse ata diskutonin për këtë çdo ditë. Vajza kursente një qindarkë nga çdo pagë për të blerë një xhaketë. Veshja e saj e vjetër nuk ishte vetëm jashtë mode, por nuk ishte as në gjendje të mirë. Xhaketa po shkërmoqej fjalë për fjalë përgjatë fashave.
Asja kuptoi se ëndrra e saj për një xhaketë të re duhej të ikte. Ajo bleu pak mish dhe përgatiti kotleta për burrin e saj. “Uf, e neveritshme, e pamundur për t’u ngrënë,” tha ai, duke thyer një copë kotletë, “ka më shumë bukë sesa mish. Në mensën e shkollës, ushqimi ishte akoma më i shijshëm.” Asja filloi të qajë. Ajo ishte tmerrësisht e shqetësuar, nuk flinte natën, mendonte se si mund të bënte gjithçka me kaq shumë kufizime financiare, ndërsa burri i saj ishte në gjunjë.
Një ditë, Asja shkoi në kafe për të dorëzuar disa dokumente nga shefi i saj te partneri i tyre. Papritmas, ajo pa burrin e saj duke ngrënë me një mik në një tavolinë luksoze. Ajo qëndroi pas tij dhe dëgjoi një pjesë të bisedës së tyre. “Po, më pëlqen të ha mirë dhe të vesh mirë. Çfarë, nuk jam i mirë në këtë?” Grisha qeshi: “I jap vetëm gjysmën e pagës time dhe ajo mendon se fitoj kaq pak…”
– Ai po përtypte një copë mish për një kohë të gjatë. “Nuk e di, nuk është e drejtë,” i tha miku i tij, “do ta humbësh gruan shumë shpejt.” “Po, por kush e do një të tillë? Ajo jeton me mua në një shtëpi dhe kjo i mjafton,” u përgjigj Grisha dhe hëngri një copë të madhe steak. Asja u kthye në shtëpi, paketoi gjërat e saj dhe u transferua në një konvikt. Aty paguante një pagë të varfër, por jetonte mirë.
Asja hante pak, nuk ishte e varur nga sallonet e bukurisë dhe mund të kalonte një vit me të njëjtat rroba. Shumë shpejt do të takonte një burrë të mirë, i cili do të kthejë jetën e saj dhe Asja më në fund do të ndihmohej si një grua e brishtë dhe e dashur. Dhe çfarë të themi për Grishën? Ai kishte marrë gjoba disa herë, sepse ose harronte, ose nuk mund ta paguante hipotekën. Ai kërkonte falje për Asjan dhe e lutej të kthehej, por ajo jetonte shumë mirë, saqë nuk do të kthehej më në fund.